Bu yazı 04 Kasım 2014, Salı tarihinde yayınlandı ve 1335 defa okundu
Ölüme yol açabildiği gibi, hayatta kalan kişilerde özürlülüğe neden olabilen ve kalp hastalıkları ve kanserden sonra üçüncü en önemli ölüm sebebi olan inme; anında müdahale edildiği takdirde hayati risk taşımıyor.
Hasta ile beraber yapılan ve ömür boyu
devam eden bir süreç olan inme rehabilitasyonuna ise, hayati tehlike
atlatıldıktan sonra hemen başlanması gerekiyor.
Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi
Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı’ndan Yrd. Doç. Dr. Pembe Hare
Yiğitoğlu Çeto; tüm dünyada, 60 yaş üzerindeki kalp hastalıkları ve kanserden
sonra, ölümün 3. önemli nedeni olan inme hastalığı ve inme rehabilitasyonu
hakkında önemli bilgiler verdi.
Vasküler (damarsal) kaynaklı, 24
saatten uzun süren veya ölüme yol açan, hızlı gelişen, fokal beyin hasarı
şikayet ve bulguları ile karakterize bir hastalık olan inme; hastalık sonrası
hayatta kalan kişilerde özürlülüğe de neden olabilir. Hastalar, fiziksel,
psikolojik, sosyal ve mesleki bağımsızlık düzeylerinin sağlanması, yaşam
kalitelerinin artırılması için uzun süreli rehabilitasyona ihtiyaç duyarlar.
İnme sonrası hastaların büyük bir kısmında
kas gücü kaybı söz konusu olur. “Spastisite” olarak tanımlanan, kas tonusunda
artış ve kas gücü kaybı, hastanın yürümesini ve hareket kabiliyetini olumsuz
etkileyen faktörlerdir. Hastanın yürüyebilmesi için kas gücü ve kas
koordinasyonunun yanında bilişsel fonksiyonlarının da iyi olması ve komutları
algılayabilmesi gerekir. Hastanın ayakta durma dengesi yeterli olmalı,
eklemlerinde hareket kısıtlılığı olmamalıdır.
İnme rehabilitasyonuna, hayati tehlike
atlatıldıktan sonra hemen başlanmalıdır. Bu dönemde hedef, hareketsizliğe bağlı
rahatsızlıkların gelişmemesi için hastanın en erken dönemde mobilizasyonudur.
Yatakta sık sık pozisyon değişikliği ve hastanın katılımı teşvik edilerek
yapılan eklem hareket açıklığı egzersizleri, ilk mobilizasyon yöntemleridir.
Rehabilitasyonda, etkilenmiş
ekstremitenin (kollar ve bacaklar) ağırlık alması, kullanılması, yürüyüş
simetrisinin sağlanması öğretilir. Medikal tedavi, ortezler (işlevini kısmen
veya tamamen kaybetmiş uzuvların performansını arttırmak ve daha fazla
kullanılabilir hale getirmek amacıyla vücuda takılan yardımcı cihazlar), baston
gibi yürüme destekleri de gerektiği yerde tedavi planına dahil edilir. İnmeli
hastada omuz ağrısı sık görülen bir bulgudur. Üst ekstremite rehabilitasyonunun
hedefi ağrısız, fonksiyonel bir üst ekstremite sağlanmasıdır. Bu nedenle erken
dönemde eklem hareket açıklığı egzersizleri ve germe egzersizlerine
başlanmalıdır. El-el bileği eklemini işlevsel pozisyonda tutmak amacıyla
gerekirse ortezler kullanılır. Rehabilitasyonun ilerleyen evrelerinde ise; vücut
ağırlığı destekli yürüme eğitimleri, fonksiyonel elektrik stimülasyonu, EMG
geri bildirim ve zorunlu kullanım tedavileri kullanılır.
Yorum yapabilmek için üye girişi yapmalısınız.
İçerik bulunamadı.
İçerik bulunamadı.
Bu içerik için henüz yorum yapılmamış.